11. In en uit het diepe donker

(Eerst in het Engels geplaatst, in augustus 2018) 

De maan strijkt zalf

op de degradatie van het donker,  
dat herinnering toedekt, die in de diepte zinkt,
en rust daar vindt, of in geluk verdrinkt.

Het verleden vervalt in verlies van tijd,

gebeurtenissen op een rij teniet gedaan,
vallen uiteen, stappen uit het gelid,
om samen te gaan, in een geheel gevat.  

Identiteiten vervagen, verdwijnen,

of gaan in gemeenschap, komen wild klaar
in fusie, maken logica onklaar.

Totdat daglicht de orde van de mars herstart, 

het zelf weer opgedregd, identiteit hersteld,
terug in de lijn van de tijd gedrukt.